W posłudze miłości winna nas ożywiać i wyróżniać określona postawa; musimy zatroszczyć się o bliźniego jako osobę, którą Bóg powierzył naszej odpowiedzialności. Jako uczniowie Jezusa jesteśmy wezwani, aby stawać się bliźnim każdego człowieka, poświęcając szczególną uwagę ubogim, samotnym, potrzebującym. Właśnie poprzez pomoc okazaną człowiekowi głodnemu, spragnionemu, obcemu, nagiemu, choremu, uwięzionemu, a także nienarodzonemu dziecku albo starcowi dotkniętemu przez cierpienie lub bliskość śmierci – jest nam dane służyć Jezusowi, który sam powiedział: «Wszystko, co uczyniliście jednemu z tych najmniejszych, mnieście uczynili»”.
Działalność charytatywna jako miłość miłosierna realizowana jest w Kościele zawsze – od momentu jego założenia przez Chrystusa Pana. To On sam pomagał chorym, cierpiącym, będącym w potrzebie. Polecił to czynić Apostołom i wszystkim członkom swojego Kościoła. Posługa charytatywna Kościoła realizowana zarówno przez pojedynczych wiernych jak i na sposób wspólnotowy, zakorzeniona w Słowie Bożym i liturgii, a zwłaszcza w Eucharystii, pozostaje wciąż aktualnym i niezbędnym sposobem głoszenia i uobecniania miłosierdzia Bożego we współczesnym świecie. Niesienie pomocy ubogim i potrzebującym jest, zatem jednym z najważniejszych zadań, które pozostawił Kościołowi Jezus Chrystus. Co więcej, obowiązek świadczenia miłosierdzia dotyczy nie tylko poszczególnych wyznawców Chrystusa, ale także całej wspólnoty Kościoła. Caritas jest jedną z największych organizacji charytatywnych w Polsce, nad którą nadzór pełni Konferencja Episkopatu Polski. Parafialne Zespoły Caritas są najmniejszymi komórkami tej organizacji, zajmującymi się bezpośrednio pracą charytatywną na terenie parafii.
Patron: św. Wincenty a'Paulo
Spotkania odbywają się: w auli w pierwszy wtorek miesiąca na przemian raz po Mszy porannej a w kolejny miesiąc po mszy wieczornej
Opiekun: Ks. Proboszcz Grzegorz Borg